Category: Uncategorized

Als mijn moeder dit zei, vond ik het maar onzin.
Een uur is een uur, en er zitten 24 uur in een dag. Een uur duurt 60 minuten en een minuut is zóóóó lang.
Maar nu ik `groot` ben, moet ik haar toch gelijk geven.
Ik heb het over zaken die 10, 20 soms 30 jaar geleden gebeurd zijn en kan niet geloven dat het al zo lang geleden is. Gevoelsmatig is het een jaar of 2 geleden gebeurd.
Mijn vader had het altijd over “Vroeger… “, ja pap dat weten we nu wel, dat is 1000 jaar geleden, maar: nu is nu.
Ik heb nu de leeftijd die mijn vader toen had.
Ik heb het over dezelfde `vroeger` … en die is voor mij 2 jaar geleden gebeurd. Dat was voor hem toen ook, en toen vond ik hem een oude kerel.
Grappig hoe je perceptie van tijd verandert.

Toen ik voor het eerst overstapte op Apple zat ik te springen om iedere update.
Nu jaren later, loop ik op mijn computer 2 besturingssystemen achter, omdat ze alwéér een nieuwe update hebben die alweer geen klap meer doet dan de vorige.
Met veel bombarie worden nieuwe functies aangekondigd, die je in praktijk niet of nauwelijks gaat gebruiken óf in praktijk niet handig zijn of gewoonweg niet functioneren.
Yes, je accu gaat nu nóg sneller leeg; yes, je telefoon wordt nóg trager; yes, ik ben na de update nu écht al mijn emails kwijt.
Leeftijd brengt je ook ervaring. Dat je kunt relativeren omdat je een referentiekader hebt opgebouwd.

Als jong ben wil je groot zijn, en als je groot bent wil je weer jong zijn.
De tijd gaat inderdaad zo vreselijk snel en ik merk dat ik vaak vergeet te genieten.
De dag gaat feilloos over in de volgende. En die week is voorbij, voor je het weet, en de maand ook al.
Zijn tijd en ervaring elkaars tegenpolen?

Met alle jaaroverzichten waarmee je rond deze tijd wordt doodgegooid , kan ik natuurlijk niet achterblijven.
Ik zal het kort houden. Mijn woord van 2014 is oh-nee-zie.

Voor 2014 had niemand er ooit van gehoord, voor die tijd liep je gewoon geheel onsexy in je joggingpak door het huis.
Maar in 2014 loop je geheel on-sexy, geheel fo-nee-ties in je oh-nee-zie.
Toen ik het woord voor het eerst las, vond ik het nogal een sjiek woord voor simpel een stukkie stof.
En geef toe, ze zien er niet uit: je gaan er geen oorlog mee winnen, je gaat er geen date mee scoren, en je kunt er niet mee over straat zonder dat je mensen elkaar aanstoten en zeggen: “onesie”

Beste worstbak fabrikant,

Bij afname van meerdere worstbakken is gebleken dat jullie niks bakken van jullie worstbakken.
Bij het uitpakken van jullie worstbakken blijkt deze telkens dat deze te klein zijn voor worstpakken.
Het is vooral de verpakking van de worst waardoor de worstbak niet past.
Waarom jullie niet de juiste worstmaat pakken van worstpakken voor jullie worstbakken is mij een raadsel.

Het lijkt zo uit te pakken alsof jullie de consument willen pakken die een plakje worst wil pakken uit één van jullie worstbakken met goed bakformaat.
Het kan jullie geen worst schelen of de worst die je pakt in de worstbak past.

Ik hoop dat het zó uitpakt dat hiermee de aandacht van jullie worstbakfabrikanten kan pakken om grotere worstbakken te produceren waar worsten in passen in verpakking.

Met vriendelijke groet,
Een worstenliefhebber die graag een pak worsten pakt uit worstbakken.

Het vrijgezellenleven bevalt me prima, maar soms is het toch wel gezellig om naast iemand op de bank te kruipen.
Dus… internetdaten.
En ik weet ook wel: degene die op zo`n website staan, daar is iets mis mee (en ik reken voor het gemak mezelf ook even onder), je bent lelijk, je hebt een kutkarakter, je hebt het zelfvertrouwen van een slablaadje…
Wanhopige mensen is een fantastische instabiele doelgroep waar veel geld te halen valt.

Binnen 5 minuten sta je ingeschreven bij Lexa, en dan pas zie je wat het kost: 25 euro, die je via iDeal kunt betalen.
Als je eenmaal hebt betaald, wordt pas duidelijk dat er een addertje onder het gras zit: ze doen geen moeite voor je… daarvoor moet je bij betalen voor een premium, control of boost abonnement.
Wat ze je niet vertellen is dat ze door je betaling je rekeningnummer hebben en zonder toestemming geld afschrijven van je rekening.

Rechts in beeld staat dat je een persoonlijkheidstest kunt invullen voor nog betere matches.
Het invullen kost je dik een uur, daarna blijkt pas dat je bij moet betalen, want je zit op een andere datingsite: lexamore.nl.

Om lexa op te zeggen moet je je door 6 onduidelijke schermen heen wurmen, waarbij je goed moet kijken of je ook echt opgezegd heb.
Vervolgens prijkt boven in beeld de knop `je abonnement verloopt binnenkort! Verleng het en blijf onbeperkt berichten sturen`.
Wat zou dat kosten dan? Klik! `Bedankt voor je verlenging`.
Ho, huh, wat? Dat was niet de bedoeling.
Met deze ene druk op de knop was ik nogmaals 25,- kwijt.

Ik was intussen behoorlijk klaar met Lexa, maar ze zijn nogal van de spam.
In de mail staat: eenmalige aanbieding, nu 50% korting!
mmm, eens even kijken welke maffe combinaties kun je maken? Haha, het `wanhopig abonnement` voor 80 euro.
Wie neemt er nou een `wanhopig abonnement`? Even verder klikken … daarna akkoord geven, dan nog je gebruikersnaam en wachtwoord. Dus niet… `bedankt voor je verlenging`. Deze klik kostte me 80 euro.

Iedere webshop in Nederland moet zich houden aan de wet Koop Op Afstand, echter is er voor datingsites een uitzondering opgenomen.
Daarbij kunnen ze onbeperkt geld van je rekening incasseren, want storneren is niet mogelijk, omdat je volgens de bank een machtiging heb afgegeven.
Lexa is telefonisch niet bereikbaar en op emails wordt niet gereageerd.
De drie bovenstaande factoren maakt Lexa een firma die grenst aan oplichting, Lexa doet gewoon lekker waar ze zin in heeft.

Echter één troost: op internet wemelt het van de berichten van onterechte afschrijvingen… ik ben dus niet de enige die er met z`n olifantenvoeten in is gestapt.

Tips voor sufferds zoals ik die er zijn ingestapt:
PS. In de kleine lettertjes van Lexa staat te lezen dat het opzeggen van je account je abonnement blijft doorlopen. Dat betekent dat ze geld blijven incasseren terwijl je geen gebruik van de site maakt… en zie daar maar eens vanaf te komen.

PS2. Ze verlengen automatisch je abonnement en schrijven het automatisch af van je rekening. Ik dacht: het abonnement zullen ze niet verlengen tenzij je opnieuw betaald via iDeal… maar ze geven zichzelf een machtiging op je rekening.

Het gaat op `t ogenblik ontzettend slecht bij een aantal bekende evenementenbureaus in Nederland. Ik heb het over de evenementenbureau`s die de stads- en dinerspellen organiseren. Mede vanwege het feit dat een aantal van hen onze opdrachtgevers zijn, kan ik geen namen noemen.
Jarenlang hebben ze hun gang kunnen gaan en konden vragen wat ze maar wilden voor hun evenementjes.
Er wordt gewerkt met eenvoudige spelmaterialen, en er wordt personeel ingehuurd wat voor een paar dubbeltjes wil werken (en dat zijn niet altijd degene die goed in hun vak zijn).
Het personeel dat de evenementen uitvoert zijn freelancers of parttimers met 0-uren contracten, zo zitten ze nergens aan vast.
Ze hebben meer personeel dan opdrachten, zodat ze in het hoogseizoen geen Nee hoeven te verkopen.
De marges waren exorbitant, en daarom schoten de evenementenbureaus als paddenstoelen uit de grond.
De kwaliteit was vaak om te brullen, maarja de klant betaalde toch wel.
Dat tij lijkt inmiddels te keren.
De crisis slaat in einde 2012: het hoogseizoen blijft uit en er worden minder opdrachten verkocht.
Dat lijdt onmiddellijk tot problemen, want leveranciers (kleine ondernemers zoals freelancers en restaurants) worden slecht uitbetaald en hebben regelmatig voor wel 10 duizenden euro`s aan onbetaalde facturen open staan.
Er zijn blijken dus weinig reserves om klappen op te vangen…. met die belachelijk hoge marges, hoe kan dat ?
En zo lijkt het business model van graaien en snel geld verdienen ineens niet meer zo lucratief.
In plaats van naar het business model te kijken, om op lange termijn het bedrijf te redden, worden er visie-loze beslissingen gemaakt om het zinkende schip langer te laten drijven:
-de simpele kapotte spelmaterialen (die al niet denderend waren) worden niet vervangen.
-er worden uitjes aangeboden zonder begeleiding (met andere woorden: nog minder werk voor de freelancer)
-de freelancers krijgen een salarisverlaging, van 40%!
-de prijzen van evenementen gaan naar beneden, soms wel tot 50%!
Ook voor mij als freelancer (die er zijn brood mee verdient) droogden de opdrachten op. Waar ik een minimum heb van 3 opdrachten per week om mijn vaste lasten te kunnen betalen, heb ik er nu ongeveer 3 per maand.
Om toch mijn brood te kunnen verdienen, heb ik besloten om opdrachten direct uit te voeren, zonder evenementenbureau.
Ik heb een hogere marge waardoor ik minder opdrachten nodig heb om rond te kunnen komen. En dan zo af en toe kan ik er best een slecht betaald opdrachtje van een evenementenbureau bijpakken.
Daarbij kan ik klanten een betere prijs bieden. Een prijs die meer in verhouding staat tot datgene de klant krijgt.
En toen ik voor mezelf begon, kwam ik erachter dat er best wel opdrachten zijn … ze komen alleen niet bij de evenementenbureaus terecht.
Goh, hoe zou dat nou komen ?

Hij die woont in Krabbendijke
vind ik, mag niet zeike
je woont zo dicht bij de zee
daar heb ik geen medelijden mee

Dat heeft niks te maken met mijn verjaardag die ik vorige maand heb mogen vieren, of dat ik steeds niet op woorden kan komen, en ook niks met de ouwe-lullen-hobby die ik sinds enkele maanden op heb gepakt.
Wel met de Blokker, slaapgebrek en ijspegels die ik van de lakens moet bikken.
Ik vind naar-bed-gaan ronduit vervelend. Dat heb ik al vanaf het moment dat ik leerde lopen: je kon me met geen 10 paarden het bed ik krijgen.
Liggend urenlang naar het plafond staren is bloedsaai en dat mijn gedachten afdwalen naar wat-ik-allemaal-had-kunnen-doen-terwijl-ik-naar-het-plafond-lig-te-staren helpt niet echt mee.
Maar het ergste vind ik wel dat, wanneer je naar bed gaat, het uren duurt voordat het bed warm is. Naar-bed-gaan stel ik daarom graag zo lang mogelijk uit (evenals opstaan overigens).
Twee weken geleden zei iemand tegen mij: voor een paar centen kun je bij de Blokker een elektrische deken kopen.
Een elektrische deken? Dat is toch voor ouwe mensjes die ook in bed plassen en hulpstangen nodig hebben bij het douchen?
(mijn grootouders hadden namelijk zo’n bed met een draadje dat in het stopcontract verdwijnt).
En daar stond ik bij de Blokker … oog in oog met €17,50 aan warmte in mijn bed (ja, nog steeds vrijgezel hè).
Misschien word ik wel die ouwe lul, maar wel die ouwe lul met een warm bed, en als ik er niemand over vertel …
Maarja, misschien had ik het dan nu niet op internet moeten zetten.

Het gebeurde me gisteren weer: “Heb je al een vriendin ?”.
Ik weet zo langzamerhand niet meer wat ik erop moet zeggen en wordt moe om het steeds weer uit te leggen. Na een “nee” verwacht iedereen een verklaring.
Er is in deze maatschappij een cultuurtje ontstaan waarin je een relatie moet hebben, anders ben je niet gelukkig of je bent homo.
Nu kun je in mijn opinie ook een gelukkige homo zijn, maar toch is de homohobby niet aan mij besteed.
Ook ben ik gelukkiger dan ooit, maar dat is weinig mensen aan het verstand te praten.
Ik heb alle vrijheden en hoef niemand wat te verantwoorden. Ik hoef niemand te laten weten waar ik ben en hoef niet te bellen dat ik vanavond niet mee eet.
Ik kan alles zeggen, onbeperkt vloeken, verjaardagen skippen en kan omgaan met wie ik wil. Ik hoef niet verplicht op tweede kerstdag mijn schoonouders gezelschap te houden, terwijl ik eigenlijk denk: had ik maar thuis gezeten met de 3 B’s (Bank, Boek en Borrel).
Ik zal niet ontkennen dat ik het ook aspecten van een relatie mis. Het meeste mis ik de intimiteit, dat iemand naast ligt in bed als je wakker wordt, of gewoon altijd iemand om mee te praten.
Vorige week belandde ik nietsvermoedend in een dikke-kont discussie.
Een dikke-kont discussie is een discussie waar je als man als drijfzand inzakt.
Hetgeen je als man zegt wordt op een verkeerde manier uitgelegd, de onderbouwing van je uitleg verkeerd uitgelegd, en de onderbouwing daarvan weer verkeerd.
Na het knipperen met je ogen ben je 4 keer 90 graden gedraaid en spreek je jezelf tegen. Een discussie die meestal het onderwerp ‘dikke kont’ heeft. Deze discussie begint met de vraag “Heb ik een dikke kont ?”, en eindigt op ‘magische’ wijze altijd met de conclusie dat je haar kont te dik vindt.
De vrouw laat met deze techniek de man zeggen wat hij helemaal niet vindt, om zich er vervolgens gekwetst over te voelen.
Voor mij is dit equivalent aan: “vrouw ziet een punaise liggen, gaat er met blote voeten in staan, en geeft man de schuld dat het pijn doet”.
Het meest bizarre vind ik dan nog dat wanneer je als man kwaad wordt over de gehanteerde dikke-kont techniek, vraagt de vrouw bloedserieus: “waarom wordt je nou kwaad ?”.
Een man zegt wat hij bedoelt, niet wat de vrouw denkt dat hij er mogelijk mee kan bedoelen.
Voor wie het nog niet helemaal snapt, doet een grote hamburgertent (die zelf overigens dikke konten veroorzaakt) in 30 seconden even uit de doeken hoe zo’n discussie verloopt: youtube filmpje
De dikke-kont discussie kan ik missen als kiespijn en het stemt me blij dat er aan mijn vrijgezellenkont geen polonaise (of punaise) is.
De dikke-kont techniek is de grootste anti-reklame voor het vrouwelijk ras.
Gelukkig zijn niet alle vrouwen zo, en zijn er mannen die het slikken, anders zou menselijk ras wel eens met uitsterven bedreigd kunnen worden.
Ik ben gelukkig met wie ik ben en hoe ik ben alleen. Ik heb daar een ander niet voor nodig.
En komt er toch onverwachts een lover om de hoek zetten, is ze een extraatje voor mijn leven en niet een ontbrekend deel om gelukkig kan zijn.

Er was eens … een meisje in Heeeeeel lang lang geleden,
ze was arm en had alleen wat lompen om zich in te kleden.
Ze was ZO arm, had werkelijk HElemaal niets,
geen iphone, xbox en geen stoere mountainbike-fiets.
Een barre avond in december, een verschrikkelijke kou,
haar handen waren verkleumd en zagen blauw.
Van haar vader, die altijd gemeen tegen haar was,
moest ze zwavelstokjes verkopen in haar oude versleten jas.
Maar dit businessplan was slecht doordacht,
want haar stokjes hebben niets opgebracht.
Tegenwoordig heeft niemand zwavelstokjes nodig,
Met aanstekers zijn zwavelstokken overbodig.
Ze had niet genoeg geld om huiswaarts te keren,
Dat zou vader haar met harde hand af LEREN.
Vader had kinderbijSLAG verkeerd geïnterpreteerd
Vandaar dat hij zijn dochter regelmatig op de bek peert
Ze loopt nu ook ietwat raar met haar linker been
Vader onteigende haar reeds eerder van haar grote teen
Een kneuzing, hier een schaafwond, daar een oog blauw
Als het maar pijn deed, Vader keek niet zo nauw
Alle hoeken van het huis had ze inmiddels wel gezien
En bloeden deed ze uitgebreid, wel voor een man of tien
Soms spatte het bloed zelfs tegen de ruiten,
De vlekken waren alleen binnen te zien, niet van buiten
Als vader goed sloeg, zat het zelfs tegen het plafond
Dan droop het langzaam naar beneden, zo op het balkon
Omdat vader mishandeling tot kunst had verheven
Is er van het meisje weinig overgebleven
Helaas heeft ze het einde van dit sprookje niet gehaald
Kan mij niet schelen, ik wordt er toch niet voor betaald
Vader bleef alleen over, egoïstisch, haatvol en nukkig
Maar het belangrijkste is, hij leefde nog lang en gelukkig