Month: November 2011

Het gebeurde me gisteren weer: “Heb je al een vriendin ?”.
Ik weet zo langzamerhand niet meer wat ik erop moet zeggen en wordt moe om het steeds weer uit te leggen. Na een “nee” verwacht iedereen een verklaring.
Er is in deze maatschappij een cultuurtje ontstaan waarin je een relatie moet hebben, anders ben je niet gelukkig of je bent homo.
Nu kun je in mijn opinie ook een gelukkige homo zijn, maar toch is de homohobby niet aan mij besteed.
Ook ben ik gelukkiger dan ooit, maar dat is weinig mensen aan het verstand te praten.
Ik heb alle vrijheden en hoef niemand wat te verantwoorden. Ik hoef niemand te laten weten waar ik ben en hoef niet te bellen dat ik vanavond niet mee eet.
Ik kan alles zeggen, onbeperkt vloeken, verjaardagen skippen en kan omgaan met wie ik wil. Ik hoef niet verplicht op tweede kerstdag mijn schoonouders gezelschap te houden, terwijl ik eigenlijk denk: had ik maar thuis gezeten met de 3 B’s (Bank, Boek en Borrel).
Ik zal niet ontkennen dat ik het ook aspecten van een relatie mis. Het meeste mis ik de intimiteit, dat iemand naast ligt in bed als je wakker wordt, of gewoon altijd iemand om mee te praten.
Vorige week belandde ik nietsvermoedend in een dikke-kont discussie.
Een dikke-kont discussie is een discussie waar je als man als drijfzand inzakt.
Hetgeen je als man zegt wordt op een verkeerde manier uitgelegd, de onderbouwing van je uitleg verkeerd uitgelegd, en de onderbouwing daarvan weer verkeerd.
Na het knipperen met je ogen ben je 4 keer 90 graden gedraaid en spreek je jezelf tegen. Een discussie die meestal het onderwerp ‘dikke kont’ heeft. Deze discussie begint met de vraag “Heb ik een dikke kont ?”, en eindigt op ‘magische’ wijze altijd met de conclusie dat je haar kont te dik vindt.
De vrouw laat met deze techniek de man zeggen wat hij helemaal niet vindt, om zich er vervolgens gekwetst over te voelen.
Voor mij is dit equivalent aan: “vrouw ziet een punaise liggen, gaat er met blote voeten in staan, en geeft man de schuld dat het pijn doet”.
Het meest bizarre vind ik dan nog dat wanneer je als man kwaad wordt over de gehanteerde dikke-kont techniek, vraagt de vrouw bloedserieus: “waarom wordt je nou kwaad ?”.
Een man zegt wat hij bedoelt, niet wat de vrouw denkt dat hij er mogelijk mee kan bedoelen.
Voor wie het nog niet helemaal snapt, doet een grote hamburgertent (die zelf overigens dikke konten veroorzaakt) in 30 seconden even uit de doeken hoe zo’n discussie verloopt: youtube filmpje
De dikke-kont discussie kan ik missen als kiespijn en het stemt me blij dat er aan mijn vrijgezellenkont geen polonaise (of punaise) is.
De dikke-kont techniek is de grootste anti-reklame voor het vrouwelijk ras.
Gelukkig zijn niet alle vrouwen zo, en zijn er mannen die het slikken, anders zou menselijk ras wel eens met uitsterven bedreigd kunnen worden.
Ik ben gelukkig met wie ik ben en hoe ik ben alleen. Ik heb daar een ander niet voor nodig.
En komt er toch onverwachts een lover om de hoek zetten, is ze een extraatje voor mijn leven en niet een ontbrekend deel om gelukkig kan zijn.

Er was eens … een meisje in Heeeeeel lang lang geleden,
ze was arm en had alleen wat lompen om zich in te kleden.
Ze was ZO arm, had werkelijk HElemaal niets,
geen iphone, xbox en geen stoere mountainbike-fiets.
Een barre avond in december, een verschrikkelijke kou,
haar handen waren verkleumd en zagen blauw.
Van haar vader, die altijd gemeen tegen haar was,
moest ze zwavelstokjes verkopen in haar oude versleten jas.
Maar dit businessplan was slecht doordacht,
want haar stokjes hebben niets opgebracht.
Tegenwoordig heeft niemand zwavelstokjes nodig,
Met aanstekers zijn zwavelstokken overbodig.
Ze had niet genoeg geld om huiswaarts te keren,
Dat zou vader haar met harde hand af LEREN.
Vader had kinderbijSLAG verkeerd geïnterpreteerd
Vandaar dat hij zijn dochter regelmatig op de bek peert
Ze loopt nu ook ietwat raar met haar linker been
Vader onteigende haar reeds eerder van haar grote teen
Een kneuzing, hier een schaafwond, daar een oog blauw
Als het maar pijn deed, Vader keek niet zo nauw
Alle hoeken van het huis had ze inmiddels wel gezien
En bloeden deed ze uitgebreid, wel voor een man of tien
Soms spatte het bloed zelfs tegen de ruiten,
De vlekken waren alleen binnen te zien, niet van buiten
Als vader goed sloeg, zat het zelfs tegen het plafond
Dan droop het langzaam naar beneden, zo op het balkon
Omdat vader mishandeling tot kunst had verheven
Is er van het meisje weinig overgebleven
Helaas heeft ze het einde van dit sprookje niet gehaald
Kan mij niet schelen, ik wordt er toch niet voor betaald
Vader bleef alleen over, egoïstisch, haatvol en nukkig
Maar het belangrijkste is, hij leefde nog lang en gelukkig

Er was eens … een meisje in Den Bosch nog niet zo lang geleden,
ze was arm en had alleen wat lompen om zich in te kleden.
Ze was ZO arm, had werkelijk HElemaal niets,
geen iphone, xbox en geen stoere mountainbike-fiets. [BEELD: westwal]
Een barre avond in december, een verschrikkelijke kou,
haar handen waren verkleumd en zagen blauw.
Van haar vader, die altijd gemeen tegen haar was,
moest ze zwavelstokjes verkopen in haar oude versleten jas.
Maar dit businessplan was slecht doordacht,
want haar stokjes hebben niets opgebracht.
Tegenwoordig heeft niemand zwavelstokjes nodig,
Met aanstekers zijn zwavelstokken overbodig.
Toch, af en toe gaf iemand geld, een enkele keer,
zoals deze enorm aardige, geweldige, knappe, lieve, mooie, goedgeklede, bescheiden, zachtaardige, compassievolle, charismatische …. en vriendelijke heer. [BEELD: dennis geeft geld]
Maar niet genoeg na aftrek van de BTW,
Niet genoeg, zelfs niet voor een heel klein diner.
Niet genoeg om huiswaarts te keren,
Dat zou vader haar met harde hand af LEREN.
Vol verdriet dat niemand haar zwavelstokjes wilde kopen,
is ze uiteindelijk over de Markt naar de Vughterstraat gelopen.
Eenmaal bij “achter de blauwe engel” aangekomen, [BEELD: in straatje]
Voelde ze door de kou geen bloed meer door haar handen stromen.
Ze stak een stokje aan om de kou te ontberen,
maar begon daarvan direct te hallucineren.
[PROGRAMMERING AANKONDIGING ALS DROOM 1]
[PROGRAMMERING AANKONDIGING ALS DROOM 2]
[PROGRAMMERING AANKONDIGING ALS DROOM 3]
Uiteindelijk stak ze het laatste stokje in de brand,
En zag haar oma met een uitgestoken hand.
Ze stapte in een wolk, gewoon midden op straat,
en werd meegenomen naar de plek waar kou niet bestaat.
De volgende dag lag daar een meisje op de grond,
met afgebrande stokjes en een glimlach om haar mond.
Wat kunnen leren van dergelijke droevige verhalen ?
Schrijf ik goed businessplan, anders komen ze je halen!