Month: April 2011

Gooi ‘m vol met zand
Vul ‘m maar tot aan de rand
met de schep een hoop werk verricht
Tot zover het gat gedicht

spits, vierkant, ovaal of rond
Bibs, deriere, gat of kont
De ene te zwaar, de ander te licht
Zie je wel, weer een gat gedicht

De schoonheid van leegte, het grote niets
kollossale afwezigheid van iets
het ontbreken van materie, ironie
weergegeven in gedicht nummer drie

In een van mijn vorige teksten beschuldigde ik nu.nl columnist Arjan Dasselaar van onvoldoende kennis van ICT en twijfelachtig journalistiek werk.
Ik blijf nog steeds bij mijn standpunt, maar ik kan ook toegeven als hij een keer goed werkt aflevert.
Het is namelijk een hele prestatie voor ‘De Das’ om zijn verhaal met feiten te onderbouwen.
Ik kan de neiging niet onderdrukken om met mijn handen op mijn knieën voorover te buigen en te zeggen “ja, goed zo, goed gedaan jochie, zie je wel, je kan het wel!”.
Op deze wijze moet ik namelijk de hond van mijn ouders toespreken om hem te belonen voor zijn goede gedrag.
Ik verwacht nu dan ook ieder moment een natte snuit in mijn gezicht en een lik over mijn neus. “Arjan zit! Arjan blijf!”.
Waarschijnlijk zat Arjan luid blaffend en kwispelstaartend voor de televisie, toen hem de (honden)haren bergen rezen; ook ik vloog minstens een meter op uit mijn stoel toen ik het stukje infantieljournalistiek over mijn beeldbuis zag glijden.
Ik ben me bewust van de ironie dat de columnist met twijfelachtig journalistiek werk nu andere journalisten beschuldigt van slordig werk.
In de column van 2 april op nu.nl ( http://www.nu.nl/column-zaterdag/2482679/per-seconde-dommer.html ) verwijst ‘De Das’ naar een uitzending van VARA’s Kassa over de internet betaalmethode Paypal ( http://beta.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1084487 ).
De uitzending is werkelijk om te huilen zo slecht, het is eenzijdig, conclusies ongefundeerd en presentatrice Brecht verdedigt stellingen waarvan ze overduidelijk geen idee heeft wat ze inhouden.
Ze wijst telkens met haar vingertje naar Paypal, maar vindt dat gebruikers de veiligheidswaarschuwingen niet hoeven te lezen. Ze schoppen Paypal in het hoekje van de banken, terwijl de banken de dans totaal ontspringen als het gaat om fraudebestrijding. Ik durf te wedden dat er meer met pinpassen gefraudeerd wordt (skimmen) dan met Paypal.
De kennis van de redactie van het programma over de materie is simpelweg beneden peil.
Ze laten ze een aantal domme klootviolen door het beeld heen waggelen die het IQ niveau hebben van Brit (je weet wel van “de ingangen zijn hier, hier en hier” en zonder gène van de camera verkondigt dan Nelson Mandela een bekende Surinamer is).
Stuk voor stuk mensen ergens onder een steen gelegen hebben, nog nooit van Paypal gehoord hebben, geen verzendbewijsjes bewaren en rommel opsturen zonder dat ervoor betaald is. Kassa vindt dat Paypal dan de boeman is.
Journalistiek is het een misser, maar het is niet de eerste keer dat Kassa de plank mis slaat.
Ook andere programma’s kunnen er wat van: De Rekenkamer stelde vorige week de dure inktpatronen voor printers aan de kaak.
Ze hebben gelijk als de inktboeren geld als water verdienen aan het ‘zwarte goud’, maar hier houdt mijn lofbetuiging op: het alternatief is niet onderbouwd en tenenkrommend: inktpatronen bijvullen met gewone inkt *.
Dat kun je een derderangs nu.nl columnist misschien niet kwalijk nemen, maar een gerenommeerde omroep (waar je naar kijkt omdat de commerciëlen je alleen maar stront door de strot duwen om er zelf rijker van te worden) … vind ik een kwalijke zaak.
Je kunt niet klakkeloos aannemen wat er gezegd wordt, je moet zelf na blijven denken. Hetgeen weer als schril contrast staat op het feit dat je de veiligheidswaarschuwingen niet hoeft te lezen (hè Brecht).
Arjan krijgt een koekje en een aai over z’n bol.
En Arjan pas op… wel bij de feiten blijven … volgende keer bijt IK weer!

* Inkt lijkt misschien inkt, maar de ene inkt is de andere niet, evenals medicijnen tegen hoofdpijn niet allemaal Ibuprofen zijn.
Als men dieper in de materie was gedoken had men geweten dat de samenstelling van inkt per fabrikant verschillend is.
Dan had men geweten dat Canon printers voor iedere printbeurt hun ‘neus’ snuiten in een spons om de inktkanaaltjes schoon te maken,
dat HP inkt kristalletjes heeft om te zorgen dat de kop niet uitdroogt,
dat HP extra pigment toevoegt om op wit papier zwarter te printen,
en dat inkt een bepaalde dikte heeft waardoor de printer weet hoeveel hij moet mengen om een bepaalde kleur te krijgen.
Dan hadden ze ook kunnen vertellen dan consumentenprinters van Epson gewoon kut zijn en dat, behalve het een geklieder is, ook nog eens de garantie van je printer vervalt en dat je na 1 navulbuurt voor de rest van je printerleven met vlekken print.
En dan is GOEDkoop ineens DUURkoop.