Iedere zaterdagmorgen kom ik voor jou Om alleen je gezicht te zien Te zien hoe je ogen twinkelen In het frisse zaterdagmorgenlicht Je lach te horen je mooie engelen stem “kan ik u helpen ?” “nee” zeg ik dan Maar ik lieg Sterker nog, alleen JIJ kunt me helpen “ik kijk alleen maar even rond” …
Gisteren was de film Dawn Of The Dead op televisie. Ik herinner me nog goed dat ik in het Arnhemse Rembrandt theater (zonder de aankondiging gelezen te hebben) op goed geluk de filmzaal in stapte. Het is een moment dat ik niet zo snel meer zal vergeten. Net zoals het (beetje-jammer)-moment [hoor de ironische ondertoon] …
Ik ben een persoon die graag frisse lucht heeft en bij mij staan dan ook veelal de ramen open. Dat is de zomer geen probleem, maar in de winter hangen al gauw de ijspegeltjes aan je neus. Een paar dagen geleden was het moment aangebroken dat het te koud werd om de ramen open te …
De heren in zwart-wit pinguïn gestoken, haren ordelijk op hun schedeldak geplakt. Dames in zwart, laag uitgesneden decolleté, netjes gehoed, hoedjes genet en hoog gehakt. Door een plakje cake familie weer herenigd De situatie predikt verdraagzaamheid Over de dode niets dan goeds gesproken Ik wil dat er telkens iemand overlijdt